The outback

Er is niet overal even goede wifi, dus het uploaden van foto's wil nog niet lukken. Maar hier wel weer een nieuw reisverslag van de afgelopen twee dagen!

Zaterdag 29 juli:

Vannacht een australische storm overleefd. Niet zoveel geslapen dus, omdat bij elke windvlaag de hele camper aan het schudden was.

Vandaag rijden we langs Adelaide door naar mount Remarkable np. Bij Adelaide is het erg druk op de weg, en de harde wind maakt het rijden ook niet heel makkelijk, dus we zijn pas om half vier op de camping in het nationaal park. Het park bestaat uit een soort kloof waar je doorheen kunt wandelen. Het is erg leuk omdat er overal kangaroes zitten. Ook op de camping komen ze gewoon het terrein op en huppen langs de camper. In het donker moet je bijna oppassen dat je niet over ze struikelt. Verder staan er hele mooie grote dikke eucalyptusbomen met een doorsnede van 2 meter. Hier staan alleen een paar australiers. Verder zijn we nog geen Nederlanders tegengekomen. Wel duitsers, italianen, fransen en veel aziaten.

Zondag 30 juli:

Wakker worden door lachende kookaburras en uit het raam uitzicht op de kangaroes. Heerlijk plekje dit, maar helaas moeten we weer verder. We hebben een rit van bijna 600 km voor de boeg en zullen door de outback rijden. Vanaf Port Augusta start het grote niemandsland. Alleen vlaktes met struiken,gras, bosjes en rood zand. Af en toe wat schapen, emoes en wat tegenliggers en road trains. Wel rijden we langs grote zoutmeren. Vanaf Glendambo gaan we echt de middel of nowhere in. Gelukkig bij het tankstation gaat het olielampje branden, dus maar even bijgevuld. Nu gaan er elke keer lampjes branden. We hebben het motorbloklampje al gehad; geen idee, maar nadat we de motor even uitgezet hadden, was het lampje ook uit. We hebben ook een slipgevaarlampje wat steeds gaat branden. Ook geen idee, de banden zijn prima. Maar 100 km na het olie vullen, brandt het olielampje weer?? Toch maar weer even controleren, maar olie zat. We hebben hier geen telefonisch bereik, dus een beetje spannend is het wel. Maar ook nu branden er geen lampjes meer nadat we de motor uit hebben gezet. Haha vanaf nu gaan we alle waarschuwingslampjes maar negeren. We bereiken gelukkig zonder problemen Coober pedy. Dit is een stadje midden in de outback wat leeft van de opaalmijn industrie. We staan ook op een camping wat vroeger een opaalmijn is geweest. Omdat het zomers heel warm wordt hier is de camping ondergronds. Je kunt zelfs je tent ondergronds opzetten. De camper blijft bovengronds. De eigenaar geeft een rondleiding door een deel van de mijn. Dit gaat op z'n aussies, dus soms is het accent moeilijk te volgen, maar hij brengt het leuk. We moeten met een soort wiggelroedes proberen een stuk te vinden waar mogelijk opaal zou kunnen zitten. Ze buigen dan naar elkaar toe. Hoe dit werkt weet niemand. Maar bij een bepaald stuk buigen ze echt naar elkaar toe bij de meeste mensen.