Uluru en Kata Tjuta

Maandag 31 juli

Vandaag weer bijna 400km door de outback rijden. Eerst brengen we nog een kort bezoekje aan Coober Pedy, wat voornamelijk bestaat uit opaalmijnen en winkels, soms deels ondergronds, maar ook gewoon bovengronds. Na de boodschappen en de dagelijkse tankstop, kunnen we weer verder rijden. Het hele landschap rond Coober Pedy bestaat uit hoopjes en hopen zand vanwege het graven naar opaal. Ziet er erg apart uit, als een soort maanlandschap. Er is door de outback maar 1 geasfalteerde weg en die wordt gelukkig wel goed onderhouden, dus het rijdt prima. Zelfs onze rammelbak gaat deze keer zonder storingslampjes de rit door. De omgeving is niet heel anders dan gisteren, dus eindeloze velden met rood zand en struikgewas en verder dus kms niets!! We staan nu op de camping Erldunda. Dit is een roadstation waar alle kampeerders op weg naar en van Uluru (Ayers Rock) zich verzamelen en is ook het middelpunt van Australië. Vanaf hier nog maar 265 km naar Uluru.

Dinsdag 1 augustus

We staan om half zeven al op en om 8 uur rijden we richting de rode rots. Onderweg komen we langs nog een andere aparte rotsformatie, mount Conner. Deze wordt soms wel voor Ayers rock aangezien en is ook apart om te zien, omdat het net als Uluru de enige rots is in een verder vlak land. Even verder kunnen we ook Ayers rock in de verte zien liggen. En nog iets verder nog een andere rotsformatie, Kata Tjuta. Hoe dichterbij we komen hoe mooier het wordt. Hij is echt helemaal donkerrood met glad geschuurde wanden, waarin diverse gaten zitten soms als een soort golf. We wandelen de 10 km route er omheen. Echt geweldig. Je kan hem ook beklimmen maar omdat de rots heilig is voor de aboriginals willen ze dat niet. Toch wordt het wel veel gedaan, totdat het afgesloten wordt vanwege de harde wind. Wij wilden hem toch niet beklimmen. We gaan nog naar een ander uitzichtpunt en dan rijden we naar de parkeerplaats voor de zonsondergang. We zijn er lekker op tijd, dus kunnen nog een mooi plekje vinden. Ondertussen kunnen we eten koken en lekker dineren bij zonsondergang met uitzicht op Uluru. Vlak voor zonsondergang licht de rots nog roder op dan hij al is. Bijzondere ervaring!!

Op de camping staan we in het Apollocamper hoekje, met 3 dezelfde campers naast elkaar, met jawel de eerste Nederlanders. Gelukkig, ook zij hebben een herrie rammelbak en hebben allemaal keukenpapier tussen de kastjes gedaan. Het ligt dus niet alleen aan onze camper. Ondertussen zijn we er na 2000 km al een beetje aan gewend.

Woensdag 2 augustus

Vandaag staat de andere rotsformatie, Kata Tjuta, op het programma. We rijden eerst naar de Walpa kloof. Onderweg blijkt dat we ons benzine niveau toch niet heel ruim meer is. Dit wordt aangegeven in streepjes, dus niet in km. Volgens Edwin moeten we Kata Tjuta nog wel halen, behalve dat het toch nog verder is dan op de borden aangegeven. We doen dus alleen de korte wandeling aan het begin in de kloof. Het is behoorlijk koud. Vanochtend 5 graden en bij de kloof 13 graden. Na de wandeling rijden we toch maar terug 50 km naar de enige benzinepomp hier. De lampjes gaan al knipperen, maar we redden het. Weer diesel tanken voor een vermogen, want hier in de outback is het behoorlijk wat duurder dan in Melbourne. Ongeveer 95cent om 1,35 euro hier! Zo nu kunnen we weer 55 km terug naar de volgende wandelroute. Gelukkig wel de moeite waard. Bij Kata Tjuta loop je dwars door rode rotsen en is wat meer klimmen en klauteren. Het blijft een koude winderige en bewolkte dag vandaag. Om vier uur is het nog maar 18 graden. We hebben geluk gehad gisteren met de zonsondergang want nu ligt Uluru in de schaduw van de wolken. Wel zien we nog wat wildlife, nl kamelen! Die lopen hier ook in het wild rond. Nu zitten we bij een heel rustig uitzichtpunt aan de andere kant van Uluru en hier is zelfs gratis goede wifi. Morgen gaan we weer verder rijden naar Kings Canyon